Hakima's muntthee wordt langzaam koud. We zitten in een studentencafé aan het Turfdraagsterpad. Het is voor haar bekend terrein, want in diezelfde omgeving, aan de universiteit, rondde Hakima Elouarti zo'n zes jaar geleden haar opleiding Film- en Televisiewetenschappen af. Ze heeft tijdens haar studie talloze films leren kijken. "Heb je Mulholland Drive gezien? Ik snapte er niks van, maar als je een scène frame voor frame ontleedt, kan je er allerlei dingen in zien. En iedereen geeft er weer andere betekenissen aan.
Ze heeft veel aan de opleiding gehad en met name de filosofische kant sprak haar aan. "Film leert je zo ook heel veel over het leven." Na haar studie heeft Hakima als regieassistente gewerkt en de scriptcontinuïteit verzorgd bij verschillende producties zoals Flirt, Shouf Shouf de serie en Waar is het Paard van Sinterklaas? Hoewel ze van die tijd genoot, haalde ze er niet genoeg voldoening uit. De wens ontstond om zelf een film te maken. "Ik had nog nooit geschreven. Ja, voor blogs en studententijdschrift Xi schreef ik filmrecensies. Schrijven was zo veilig, alleen jij en je tekst. Nu wilde ik mijn eigen verhalen gaan maken. En ze misschien wel regisseren."
In 2007 kwam Hakima tot Sight Unseen, een korte film die ze samen met een vriendin maakte voor het Leids Filmfestival. Tegen hun verwachting in werd de film genomineerd voor een nieuwkomersprijs. Na het Leids avontuur werd Hakima geselecteerd om het scenariocoachingstraject te volgen van het Mediafonds en Mira Media. Ze kreeg de mogelijkheid om haar schrijverschap verder te ontwikkelen en dit deed ze in het gerichte traject Kind en Kleur, waarbij de focus op kindertelevisie ligt.
Het resultaat van dat traject is de korte film Mina Moes, met het verhaal over Mina, een meisje dat Minnie Mouse wil zijn. Ze wil dan ook alleen maar Minnie genoemd worden en draagt de bekende muisoren om op het Disney-figuurtje te lijken. Haar directe omgeving, zoals haar moeder en haar juffrouw, is er niet bepaald blij mee. De korte film werd geselecteerd door een omroep om te worden verfilmd, maar het proces liep niet zoals verwacht. Hakima neemt een slok van haar thee en legt uit. "Ze wilden van de Minnie Mouse-oren af, onder andere om juridische problemen te voorkomen. Ik stemde in eerste instantie toe, omdat ik blij was dat mijn verhaal werd gemaakt, maar ik had er algauw een naar gevoel bij. De film gaat juist over Mina die haar hart volgt en ik zou m'n ziel verkopen als ik op dat punt van de Minnie Mouse-oren af zou stappen. Ik heb mijn visie op het verhaal uitgelegd en besloot de oren niet te veranderen. Helaas waren ze het er niet mee eens en scheidden toen de wegen, maar gelukkig stond een andere omroep klaar om Mina Moes over te nemen. Die hadden al juridisch onderzoek gedaan en uiteindelijk zelfs toestemming van Disney klaargespeeld. Ik was er erg blij mee. Binnenkort gaat Mina Moes op Cinekid in première."
Na Kind en Kleur begon Hakima aan de toneelschrijfcursus van MC. De keuze voor toneel was om breder te leren schrijven. "Voor televisie werk je heel erg met beeld, maar voor theater wordt tekst opeens een stuk belangrijker. Je creëert zo veel meer diepte en alles gebeurt natuurlijk live en direct. Dat vind ik heel spannend." Tijdens de cursus schreef ze De Wereld van Karton, dat ook meteen haar inzending werd voor Hollandse Nieuwe 12. Het stuk had eerst eigenlijk een andere titel. "Dat was heel gek. Ik werk in een bar-restaurant op Schiphol en daar zag ik op de achterkant van een melkpak de tekst 'de wereld van karton' staan. Het was volgens mij voor een prijsvraag, maar dat stukje tekst pakte me opeens en is me altijd bijgebleven. Ik wist dat ik het ooit als titel zou gaan gebruiken." Zo geschiedde. De Wereld van Karton vertelt het verhaal over de achtjarige Karton die de paashaas op zijn favoriete bankje in het park vindt. De paashaas wil er niet af en Karton vecht voor zijn plekje. "Er is een overeenkomst met Mina Moes te zien inderdaad. Kinderen zijn natuurlijk heel onschuldig, maar ook het meest eerlijk en puur. Die eerlijkheid kan bij volwassenen soms hard aankomen."
Het kinderlijke is er voor Hakima als schrijfster vanaf. Dat bekende, maar leerzame terrein van de universiteit lijkt een ver verleden. Keek ze eerst naar andermans beelden, nu maakt ze haar eigen verhalen. De muntthee is inmiddels op. Wie weet schijnt over een aantal jaar een nieuwe lichting film- en televisiewetenschappers hun licht op het werk van Hakima Elouarti.
Hakima Elouarti is een van de geselecteerde schrijvers op het Hollandse Nieuwe Festival. Haar voorstelling De Wereld van Karton is twee keer te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten